Færsluflokkur: Mannréttindi
28.11.2020 | 02:28
Lamin til óbóta af lögreglu fyrir að vera ekki með grímu?
Það er nöturlegt að lýsa lýsingar af barsmíðum Franskra lögreglumanna á Michel Zecler, í Parísarborg.
Ef marka má fréttir Franskra fjölmiðla vakti maðurinn athygli lögreglu vegna þess að hann var ekki með grímu. En grímuskylda er á almannafæri í París.
Eða eins og segir m.a. í frétt France24:
According to the police officers' written declarations, Zecler drew their attention because he was not wearing a mask on the street, French media reported. Face masks are mandatory in Paris outdoors amid the Covid-19 pandemic.
Þetta atvik kemur á sama tíma og ríkisstjórn Macron er að leggja fram lagafrumvarp sem meinar fjölmiðlum (eða öðrum) að birta myndir af lögregluþjónum þar sem þeir eru þekkjanlegir.
Það er því vægt til orða tekið að segja að þetta lögregluofbeldi komi á "versta tíma" ef svo má til orða taka.
Það að lögreglumenn skuli nota grímuskyldu sem afsökun fyrir ofbeldi sínu vekur upp ýmsar hugsanir.
Einn kunningi minn hefur oft haft að orði: "Þegar litlir menn kasta löngum skugga, mega menn vita að sólin er að setjast."
Hér að neðan er myndband úr öryggismyndavél af ofbeldinu. Upplýsandi en óþægilegt áhorfs.
Macron í uppnámi vegna barsmíða | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
26.11.2020 | 01:08
Boð og bönn draga oft fram verstu hliðar samfélagsins og svarta markaðinn
Það er eiginlega segin saga að sterkt yfirvald, boð og bönn draga fram verstu hliðar margra einstaklinga.
Boð og bönn leiða mjög gjarna fram tilhneygingu hjá mörgum til að hafa "eftirlit" með samborgurum sínum og nágrönnum og tilkynna þá til yfirvalda.
Einstaklingnum sem tilkynnti um ólöglegan fjölda í barnaafmæli hlýtur t.d. að hafa liðið vel með að hafa uppfyllt borgaralega skyldu sína.
Það sama gildir líklega í þessu tilfelli, ég hef enga trú á því að lögreglan hafi tekið upp á þessu án ábendingar.
Eins og einn eldri kunningi minn sem er upprunninn í A-Evrópu sagði, þetta er næstum eins og að vera kominn heim í "Sovétið".
"Það eru biðraðir í búðir, klósettpappír af skornum skammti, helst vilja menn ferðatakmarkanir og svo eru nágrannar að klaga hvorn annan."
Þetta sagði hann í "léttum dúr" og hló við. En hann sagði mér líka frá því, og það hef ég reyndar orðið svolítið var við sjálfur, að "svarti markaðurinn" blési út.
Hann vildi meina að það spyrðist fljótt út að það væri hægt að láta klippa sig "þarna", í þessum bílskúr væri hægt að fá olíuskipti, þessi væri með litla líkamsræktarstöð í kjallaranum og naglapússerí og því um líkt færi fram í heimahúsum. En hafið í huga að hér er ég ekki að tala um Ísland.
Því lengur sem "kófið" varir, því lengur sem boð og bönn verða í gildi, þeim mun sterkari mun "svarti" hvatinn verða.
Ég held að það eigi eftir að verða umtalsverð "ókyrð" í þjóðfélögum viða um heim. Líklega verður ástandið ekki verulega slæmt fyrr en eftir áramót. En tjónið víðast hvar er að verða gríðarlegt. Ef "jólavertíðin" sem svo margir hafa treyst á hverfur þá eiga margir enga endurkomuleið.
Það er heldur engin leið til að stjórnvöld, hvort sem er á Íslandi eða annars staðar, geti bætt það tjón.
Furðar sig á gluggagægjum lögreglunnar | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Mannréttindi | Breytt s.d. kl. 03:53 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (5)
17.11.2020 | 16:40
Lítið hrós til dómsmálaráðherra
Ekki ætla ég að dæma um hvernig tekst til með skipanir í Hæstarétt, almennt séð eru aðrir mörgum sinnum betur til þess fallnir en ég.
Það er eðlilegt að um slíkt séu stundum skiptar skoðanir og sjálfsagt hefur misjafnlega til tekist í áranna rás.
Slíkt gildir um flest kerfi sem mennirnir smíða. Hvort að hægt sé að "útrýma mannlega þættinum"; eða það sé æskilegt er líklega hægt að rífast um sömuleiðis.
En það er ekki það sem ég skrifa um hér, heldur langar mig til að hrósa dómsmálaráðherra fyrir orðnotkun.
Birt er, í viðhengdri frétt, skjáskot af færslu hennar þar sem segir m.a.: Hér er verið að stíga mikilvægt skref í jafnræðisátt þar sem nú verða 3 af 7 dómurum við réttinn konur.
En mér þykir í tilfellum sem þessum rétt að tala um "jafnræði" frekar "jafnrétti". Það hefur vantað upp á að jafnræði væri á milli kynjanna í Hæstarétti. Það hefur hins vegar ekkert vantað upp á jafnan rétt kynjana til að sitja, eða taka sæti í réttinum.
Svo má aftur deila um hvort að hvort að jafnræði með kynjunum eigi að vera rétthærra en önnur sjónarmið þegar skipað er í dómstóla eða önnur embætti. Það er enn önnur rökræða.
En mig langaði til hrósa dómsmálaráðherra fyrir að nota orðið "jafnræði" í stað "jafnrétti" í þessu samhengi.
Vonandi verður slík orðnotkun ofan á.
Aldrei jafn margar konur skipaðar í Hæstarétt | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Mannréttindi | Breytt s.d. kl. 22:03 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (5)
13.11.2020 | 02:18
Næst sakar Þorgerður Katrín Samfylkinguna líklega um gyðingaandúð
Ég get ekki gert að þvi að svona "pólítík" eins og Þorgerður Katrín gerir sig seka um í þessu tilfelli þykir mér afskaplega ómerkileg.
Líklega ræðst hún næst á Samfylkinguna og sakar hana um gyðingaandúð, vegna þess að "systurflokkur" Samfylkingarinnar, Breski Verkamannaflokkurinn hefur einmitt nýverið verið fundin slíkur um slíkt.
Corbyn, fyrrverandi formanni flokksins var meira að segja vikið úr flokknum, vegna þessa. Þó eru líklega fjölmargir af þeim einstaklingum sem eru einmitt "sekir" í málinu enn í flokknum.
En flestir skynsamir stjórnmálamenn (og aðrir) sjá auðvitað að Samfylkingin hefur ekkert með þetta að gera og alger óþarfi að ræsa Loga Má Einarsson í pontu til að gera grein fyrir afstöðu sinni til þess máls.
Þá má auðvitað benda Þorgerði Katrínu á að rifja upp sögu "systurflokks" Viðreisnar á Írlandi og hvernig afstaða hans (og hluta hans er enn) er til fóstureyðingalöggjafar.
Kaþólikkar og áhrif þeirra í stjórmmálum eru víða til vandræða í heiminum hvað þennan málaflokk varðar.
Ef til vill væri líka gott fyrir Þorgerði Katrínu að velta því fyrir sér hvers vegna ríkisstjórnin í Eistlandi, sem er leidd af "systurflokki" Viðreisnar, hafi ákveðið að halda þjóðaratkvæði um hvort að hjónaband geti aðeins verið á milli "manns og konu".
Svo að allrar sanngirni sé gætt, held ég að "Miðflokkurinn" (Center Party á Ensku og Keskkerakond á Eistnesku), "systurflokkur" Viðreisnar í Eistlandi (er það ekki skondið að "Miðflokkurinn" og Viðreisn séu "systurflokkar"), hafi ekki verið mjög áfram um málið en samstarfsflokkarnir hafi haft það í gegn. En "prinsippin" eru ekki sterkari en það.
Reyndar hefur þessi "systurflokkur" Viðreisnar í Eistlandi verið umleikinn spillingarmálum og þótt hallur undir Rússa. Jafnvel þótt hafa vafasöm tengsl við Pútin.
En það er engin ástæða til þess að slíkt hafi áhrif upp á Íslandi.
En persónulega hefur mér þótt Þorgerður Katrín setja niður við málflutning sem þennan. Hún hefur líklega einnig verið allra Íslenskra stjórnmálamanna duglegust við að reyna að skapa einhver hugrenningatengsl á milli pólítískra andstæðinga sinna og Trump.
Það ber að mínu mati vott um málefnafátækt, sem ef til vill helst í hendur við minnkandi erindi Viðreisnar í Íslenskri pólitík.
P.S. Því má svo bæta við að "Miðflokkurinn" (Keskerakond) í Eistlandi, "systurflokkur" Viðreisnar, er af mörgum talinn "popúlískur" flokkur, þó að um slíka "stimpla" sé gjarnan deilt.
Sakaði Þorgerði Katrínu um þvætting | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Mannréttindi | Breytt s.d. kl. 02:21 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
13.5.2020 | 12:41
Er þetta ekki bara "sjó off"?
Það hefur verið "stöðug barátta" síðan ég man eftir mér við að styrkja og vernda Íslenskuna.
En hvað er verið að vernda?
Íslenskuna sem var töluð árið 1900? Árið 1950? Árið 1970?
Eða er eingöngu verið að vernda að til sé eitthvað sem er ber heitið Íslenska?
Það þarf ekki að hlusta lengi á Íslenskt útvarp til að heyra viðtöl sem eru svo enskuskotin að sá sem ekkert skildi í hinu engilsaxneska máli, næði ekki fullum skilningi á því sem rætt var um í viðtalinu.
Þannig finnst mér alveg nóg að segja að Íslenska sé opinbert tungumál Íslands.
Að ríkinu sé skylt "að styðja hana og vernda" er svo loðið og teyjanlegt að það hefur enga þýðingu.
Hvað þyrfti Íslenskunni að "hraka" mikið svo að augljóst væri að Íslensk stjórnvöld væru að brjóta stjórnarskránna, með því að standa sig ekki í stykkinu við að "vernda hana og styrkja"?
Perónulega er ég þeirrar skoðunar að best fari á að stjórnarskrá sé með frekar einföldum og skýrum hætti, forðast sé orðskrúð og "feel good" atriði eins og lagt er til hér.
Og fyrst að minnst er á þjóðkirkjuna í fréttinni á að mínu mati að fella þá grein niður.
Þar fækkar jafnt og þétt og lítill meirihluti þjóðarinnar á ekki að hafa stjórnarskrárvarinn rétt á kostnað minnihlutans.
Það er tímaskekkja í stjórnarskrá.
Ríkismálið íslenska í stjórnarskrá | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Mannréttindi | Breytt s.d. kl. 12:53 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (18)
26.4.2020 | 09:48
Að þóknast Kínverjum
Það er ekkert nýtt að ýmsir þjóðarleiðtogar teygi sig langt til þess að þóknast öðrum og oftast öflugri ríkjum.
"Finnlandísering" er hugtak sem í það minnsta þeir sem eitthvað muna eftir "kalda stríðinu" kannast við.
Finnland lagði sig í líma við að gera ekkert sem "úrilli Sovéski björninn" gæti ekki sætt sig við.
Einn Finnskur stjórnmálamaður lýsti þessu á þann veg, að þetta væri sú stjórnmálalega list að hneygja sig djúpt til austurs án þess að sýna afturendann í vestur.
Árið 1986 var staðan enn sú að kvikmynd var bönnuð í Finnlandi að "kröfu Sovétríkjanna". En það var myndin Born American, leikstýrt af Renny Harlin. Þá dýrasta kvikmynd sem hafði verið gerð í Finnlandi. En það er erfitt að sjá að hún hefði bakað Sovétríkjunum mikið tjón.
En nú er það "hið mjúka vald". Viðskiptahagsmunir og fá ef nokkurt ríki hefur efni á að hundsa þá, allra síst í núverandi ástandi.
Þegar viðskiptin fara ekki fram á jafnréttisgrundvelli og öðrumegin er einræðisstjórn eins flokks, sem getur ákveðið hvort viðskiptin fara fram eður, hefur sú ríkisstjórn meira vald sín megin.
Það segir sig eiginlega sjálft.
Mannflesta ríki í heimi með sístækkandi "millistétt" sem er "hungruð" í lúxusvörur og ferðalög.
Það má hneygja sig djúpt fyrir minna.
Þá erum við heldur ekki byrjuð að tala um hugsanlegar fjárfestingar, bæði í Kína og svo aftur "Sambandinu".
Mannréttindi eru svo annað mál. Vissulega eru þau afar takmörkuð í Kína. Þeir berja niður alla mótstöðu og andófsmenn hverfa. Aftökur eru algengar og grunur um að þær stjórnist að hluta til af eftirspurn eftir líffærum. Stjórnarandstaða er óþörf, enda veit Kommúnistaflokkurinn "hina réttu leið fram á við".
En við getum verið þakklát fyrir að Kínversk stjórnvöld eru kurteis og eru ekkert að segja frá þessu á "Twitter".
Þeir eru svo "tillitsamir" að þeir eru ekkert að segja t.d. frá fjölda aftaka opinberlega. Þá fellur "heiðurinn" af fyrirsögninni til Saudi Arabíu.
En bæði börn og stjórnmálamenn skynja auðveldlega það sem er bannað, þó að það sé ekki sagt berum orðum.
Það má ekki tala illa um Kína
Og Taiwan ekki stuðning sýna
Ekki tala um Tíbet
eða hitta Dalai Lama
Ekki gera neitt sem Kína er til ama
ESB dró úr gagnrýni á Kína eftir þrýsting | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
23.4.2020 | 09:07
Verða það "forréttindi" að hafa mótefni gegn Kórónaveirunni?
Þetta er áhugaverð frétt frá fleiri en einu sjónarhorni. Í fyrsta lagi að einstaklingur hafi lagt á sig ferð (þó ekki mjög langa eða erfiða) með því markmiði að smitast af Kórónuveirunni.
Það kemur ekki fram í fréttinni hvers vegna honum þótti það æskilegt, en það má leyfa sér vangaveltur í þá átt að hann hafi talið að "illu væri best aflokið" og eftir veikindin væri hræðsla úr sögunni og hann gæti lifað eðlilegu lífi án ótta. Ferðast hvert sem er o.s.frv., hann væri ónæmur.
Sjónarmið sem er hægt að skilja.
En svo er spurningin hvers vegna hann hélt sig ekki heimavið þangað til ljóst væri hvort hann hefði smitast eður ei?
En mér þætti líka fróðlegt að vita hvernig hann bar sig að við að reyna að fá smit? Heimsótti hann einhvern sem staðfest var að væri smitaður eða sat hann bara og drakk öl á veitingastöðum?
Það er líka spurning hvort að einhver hætta hafi stafað af honum, ef sveitarstjórnin hefur virt allar reglur um fjarlægð og annað slíkt? Var einhver meira hætta af þessum einstakingi en öðrum sem hefur ef til vill farið til Stokkhólms, en í venjulegri tilgangi?
Ef svo hefur verið gert, hvernig er þá hægt að neita einstaklingi sem lítur út fyrir að vera heilbrigður að sitja fund?
En sá fyrirvari er hér að ég þekki ekki nógu vel þær reglur sem settar hafa verið í Svíþjóð.
En þá kemur að vangaveltum í þá átt hvort að það geti verið eftirsóknarvert að hafa mótefni gegn Kórónaveirunni.
Getur það komið sér vel og jafnvel skapað forréttindi þangað til bóluefni verður fundið upp og komið í almenna útbreiðslu? Fá þeir einstaklingar fullt ferðafrelsi, svo dæmi sé tekið.
Sjá hefur mátt vangaveltur í þá átt hér og þar, en ekkert hefur verið ákveðið.
Til dæmis sagði nýlega í frétt hér á mbl.is: "Þá gæti jafnvel farið svo að óskað verði eftir því að fólk geti sýnt fram á að það sé með mótefni við veirunni áður en það ferðast á milli landa."
Svipaðar vangaveltur má sjá í nýlegri grein í Kanadíska blaðinu National Post.
En sitt sýnist hverjum og andstæðar skoðanir koma fram. Ýmsir eru á þeirri skoðun að slík "flokkun" gæti skapað mikið stærri vandamál en hún leysir.
Í greininni má m.a. lesa:
"For years, decades, weve been writing about stigma in infectious disease and how its problematic and now people are thinking of actually employing something that is by definition stigmatizing as a way out, said University of Toronto bioethicist Dr. Ross Upshur, of the Dalla Lana School of Public Health."
...
"Its nice to think of an immunity passport if youre the one immune, Upshur added. Because that means there is at least the possibility that some of us would be able to freely move in the environment.
But how to do the testing fairly and equitably? You would need a regimen to give everybody the fair opportunity to have the test, and look at how well weve been rolling out testing in Ontario in the first place, he said.
The plan would also be premised on the idea that the non-immune would remain largely sheltered until vaccines become available. But Upshur, who has been on multiple meetings with top scientific minds on World Health Organization teleconferences, says the probability that there will be a vaccine in the near future with over 90 per cent efficacy and available in seven billion doses is almost non-existent."
...
"Its likely that people exposed to the pandemic virus in the past would have some reasonable degree of immunity. One hundred percent immunity? Probably not. One hundred per cent of the time? Definitely not. But better than nothing, said Amir Attaran, a professor of law and medicine at the University of Ottawa who has a PhD in immunology.
However, in our shelter-in-place isolation, we didnt magically develop immunity, Attaran noted. Weve been sitting on the couch watching Netflix and drinking beer."
...
"Attaran said we ought to consider immune passporting, giving those who are thought to be immune a bill of health that says they can circulate more extensively in society without risking the health of others.
But what level of immunity makes someone passport worthy? How would it work?"
Sem leiðir mig að næstu vangaveltum.
Hvað gerist þegar/ef bóluefni verður á boðstólum?
Hvað gerist þegar/ef einstaklingar/fjölskyldur/hópar neita bólusetningu?
Verður það gert refsivert? Mega "slíkir einstaklingar" sækja skóla, vinnu, vera í strætó, sækja tónleika, ferðast, fara í klippingu o.s.frv?
Viljum við að þeir verði auðkenndir á einhvern hátt?
Það er ekki komið að ákvörðunum um slík mál. En líklega er tímabært að fara að velta þeim fyrir sér.
Gleðilegt sumar.
Fór til Stokkhólms til að smitast af veirunni | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Mannréttindi | Breytt s.d. kl. 09:08 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (16)
22.4.2020 | 06:58
Greinar dagsins: Falsfréttir, gagnrýni og tjáningarfrelsi
Ég fékk senda tengingar á tvær fínar greinar sem birtast í Kvennablaðinu og eru báðar skrifaðar af Evu Hauksdóttur.
Þar er fjallað um falsfréttir, gagnrýni og tjáningarfrelsi.
Greinarnar heita: Ætlar Elfa Ýr Gylfadóttir að ritskoða gagnrýni á Evrópusambandið? og Þrengt að tjáningarfrelsi í Evrópu
Athyglisverðar greinar sem ég hvet alla til að lesa og velta þessum málum fyrir sér. Hvað er rétt að banna, hvaða hagsmunir eru meiri og minni o.s.frv.
Í greinunum má lesa m.a.: "Þegar ég heyri orðið falsfréttir detta mér helst í hug staðhæfingar sem eru óumdeilanlega rangar. Allskyns snákaolíufréttir hafa flætt yfir og það er full ástæða til þess að heilbrigðisyfirvöld vari fólk við ráðum eins og klórdrykkju og bendi á fullyrðingar sem eru til þess fallnar að veita falskt öryggi eins og þær að tilteknar fæðutegundir verji mann gegn smiti. Mér þætti fengur að upplýsingasíðu í anda Snopes, til þess að fletta ofan af slíku bulli og mér þætti í góðu lagi að ríkið legði til fé til þess að halda slíkum upplýsingavef úti, á meðan þessi ósköp dynja yfir. En hér virðist eitthvað annað og alvarlegra vera í bígerð."
"Í öðru lagi eru dæmigerðar falsfréttir sem hafi það að markmiði að sá fræum [svo] efans og ýta undir tortryggni bæði gagnvart stjórnvöldum einstakra ríkja, gagnvart heilbrigðisyfirvöldum og til að grafa undan Evrópusambandinu með fullyrðingum um að samvinna Evrópuríkja sé ekki að virka, þau standi ekki saman."
Seinni tilvitnunin er í greininni, en ekki skrif Evu heldur tekin beint úr frétt Ruv.is um málið. Ég hvet alla til þess að lesa þá frétt sömuleiðis.
"Hatursorðræða er refsiverð ef hún felst í ógnunum eða hvatningu til ofbeldis eða mismununar eða ef hún er sett fram í þannig samhengi að fyrirsjáanlegt sé að hún verði tilefni ofbeldis eða mismununar. Það er ekki refsivert að hafa úreltar skoðanir. Engu að síður verður tjáning, sem rétthugsandi fólk telur hatursfulla, oft tilefni pólitískra ofsókna. Fólk er niðurlægt á samfélagsmiðlum og nuddað upp úr vömmum og skömmum sem koma málinu ekkert við. Félagsleg útskúfun fylgir í kjölfarið, sumir missa vinnuna og stundum er lögreglu sigað á fólk sem er ekki á nokkurn hátt hættulegt, bara með skoðanir sem falla ekki í kramið.
Þótt hatursorða sé algengasta réttlætingin fyrir takmörkun tjáningarfrelsis er líka ástæða til að hafa áhyggjur af hömlum við tjáningu um trúarbrögð. Í október 2018 lagði Mannréttindadómstóll Evrópu blessun sína yfir þá lagatúlkun austurrískra dómstóla að gagnrýni á Islam gæti varðað hóflegri refsingu ef hún væri til þess fallin að særa trúartilfinningar múslíma. Í því tilviki hafði stjórnmálakona lagt út af sambandi Múhammeðs spámanns við eiginkonu sína, sem samkvæmt trúarritum var 9 ára þegar hjónabandið var fullkomnað, og spurt: Hvað köllum við það ef ekki barnagrind?"
Þessi tilvitnun er úr seinni greininni.
Mannréttindi | Breytt 23.4.2020 kl. 05:30 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (12)
17.4.2020 | 04:54
Bera stjórnmálamenn enga ábyrgð í þessu máli?
Þetta þykir mér býsna merkileg frétt, þó að hér á mbl.is sé hún stutt og ekki innihaldsrík.
En á Visi.is, fann ég meiri upplýsingar.
Þar kemur fram m.a.:
"Ég var kallaður á fund formanns [Hildu Jönu Gísladóttur] og varaformanns [Kristjáns Þórs Magnússonar] Eyþings og ranglega sakaður um kynferðislega áreitni gagnvart samstarfskonu, að því að mér virðist í þeim eina tilgangi að bola mér úr starfi á sem stystum tíma, segir Pétur Þór í samtali við blaðið.
Pétur Þór tók trúnaðarmann með sér á umræddan fund, þar sem ásakanirnar komu fram og honum gefinn kostur á starfslokasamningi , eða þá fá formlega áminningu og í kjölfarið vera sagt upp."
"Pétur Þór segir að lögmaður sinn hafi hins vegar svo fengið bréf sem samstarfskonan hafi sent stjórn í hendurnar og að þar hafi ekkert komið fram um kynferðislega áreitni. Stjórnarmenn Eyþings hafi svo reynt að þræta fyrir að hafa komið með ásakanirnar og hafi frásögn Péturs verið staðfest í vitnaleiðslum fyrir dómi.
Hann segir að vissulega hafi komið upp ágreiningur milli hans og umræddrar samstarfskonu en að hann hafi talið það mál að baki. Guðmundur Baldvin Guðmundsson, fyrrverandi formaður Eyþings, hafi hins vegar beðið konuna um að skrifa stjórninni bréf um samstarfsörðugleika við Pétur þannig að stjórnin hefði eitthvað í höndunum til að koma honum frá."
Í fréttum er áætlað að heildarkostnaður sveitarfélaganna af ólögmætri uppsögn verði allt að 40 milljónum.
Mér finnst stórmerkilegt ef að þeir stjórnmálamenn sem standa svona að málum þurfa ekki að svara fyrir sig.
Að sveitastjórnarfólk verði uppvíst að því að ásaka starfsmann um að kynferðislega áreitni gegn samstarfsfólki, án þess að hafa nokkuð í höndunum er forkastanlegt.
Sú hegðun sveitarstjórnarfólks er sögð hafa verið staðfest í dómsal.
Svo gripið sé til ofnotaðs frasa, þá hlýtur sveitastjórnarfólkið að þurfa að "íhuga stöðu sína".
P.S. Bæti hér við 17. apríl, stuttu fyrir klukkan 7. að kvöldi, frétt frá RUV, þar sem sveitastjórnarmenn bera af sér sakir og vísa til yfirlýsingar sinnar.
Það er hins vegar umhugsunarvert að farið hafi verið fram á að þetta hafi verið fært í trúnaðarbækur viðkomandi sveitarstjórna og að viðkomandi sveitastjórnarmenn færist undan viðtali við fjölmiðla. Alla jafna eru þeir ekki fjölmiðlafælnir.
Uppsögn kostaði á fjórða tug milljóna | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Mannréttindi | Breytt s.d. kl. 17:53 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (2)
15.4.2020 | 06:45
Veiran, stjórnlyndið og eftirlit þess
Það hefur eins og eðlilegt er mikið verið rætt um kórónuveiruna á undanförnum vikum, frá ýmsum sjónarmiðum.
Eins og oftast sýnist sitt hverjum þegar rætt er um viðbrögð við sjúkdómnum og hvaða viðbrögð "séu hin einu réttu". Hvaða ríki hafi staðið sig vel og hvort að ekki ætti að taka þau sér til fyrirmyndar.
Eitt af þeim ríkjum sem oft hafa verið nefnd sem fyrirmynd er Suður Kórea.
Það má til sanns vegar færa að frammistaða þeirra er með ágætum. Þegar þetta er skrifað eru smit tilfelli rétt ríflega 10.500, og dauðsföll aðeins 235.
Rétt er að hafa í huga að í Suður Kóreu búa ríflega 51. milljón einstaklinga. Eftir að hafa lent í vandræðum með "endurfæddan Jesú" í upphafi, virðist baráttan hafa gengið vel.
En ef við segjum að aðrar þjóðir ættu að taka sér þetta til fyrirmyndar, hvað þýðir það?
Þeir hafa verið mjög duglegir að skima, en hafa ekki gert það af handahófi. Skimunin hefur verið hnitmiðuð, líklega að stórum hluta byggð á smitrakningum. Síðustu tölur sem ég hef séð eru rúmlega 527.000 skimanir. Það er ekki langt frá því að vera 1% þjóðarinnar, en Íslendingar eru í kringum 10%.
Hvernig fór Suður Kórea að því að standa sig vel í smit rakningum? Það er ekki auðvelt hjá svo fjölmennri þjóð.
Þar kemur eftirlitið til staðar.
"The aim is to work out where known patients have been and test anyone who might have come into contact with them. There are three main ways people are tracked.
First, credit and debit cards. South Korea has the highest proportion of cashless transactions in the world. By tracking transactions, its possible to draw a card users movements on the map.
Second, mobile phones can be used for the same purpose. In 2019, South Korea had one of the worlds highest phone ownership rates (there are more phones than people).
Phone locations are automatically recorded with complete accuracy because devices are connected to between one and three transceivers at any time. And there are approximately 860,000 4G and 5G transceivers densely covering the whole country.
Crucially, phone companies require all customers to provide their real names and national registry numbers. This means its possible to track nearly everyone by following the location of their phones.
Finally, CCTV cameras also enable authorities to identify people who have been in contact with COVID-19 patients. In 2014, South Korean cities had over 8 million CCTV cameras, or one camera per 6.3 people. In 2010, everyone was captured an average of 83.1 times per day and every nine seconds while travelling.
These figures are likely to be much higher today. Considering the physical size of the country, it is safe to say South Korea has one of the highest densities of surveillance technology in the world."
Er það þetta sem við eigum að læra af Suður Kóreu og taka til fyrirmyndar? Yrði þetta samfélagið sem væri vert að stefna að þegar faraldrinum líkur, bara til að vera viðbúin?
Gæti auðvitað gagnast vel gegn alls kyns brotastarfemi, allt niður í reiðhjólaþjófnaði. Og einhver störf skapast við að horfa á skjáina og rekja ferðir þegar slíkar beiðnir koma.
Jákvæðari og til eftirbreytni þykir mér sú frétt að nefnd í Eistneska þinginu hafi fellt út tillögu ríkisstjórnar um að heimilt yrði að tilkynna nöfn smitaðra einstaklinga til lögreglu.
En Eistlendingum er mörgum í fersku minni hvernig alræði og lögreglueftirlit virkar.
"Chancellor of Justice" þeirra Eistlendinga (ekki auðvelt að þýða þetta, en helsta verkefni er að standa vörð um stjórnarskrá Eistlands og réttindi íbúanna), Ülle Madise, hafði varað við þessu ákvæði og það stangaðist á við stjórnarskrá.
Áður hafði Ivo Pilving hæstaréttardómari í Eistlandi varað við því að neyðarlög án tímatakmarkana væru í andstöðu við stjórnarskrá Eistlands.
Hann taldi að andi stjórnarskrár landsins væri að viðbrögð við neyðarástandi mætti ekki valda meira tjóni en það sem brugðist væri við.
Slíkt er í flestum tilfellum erfitt að meta og má líta á frá mörgum sjónarhornum.
En það er vert að hafa í huga að ríkisstjórn Eistlands tók það skref að upplýsa Evrópuráðið um að mannréttindi í landinu yrðu skert, í samræmi við 15. grein Mannréttindasáttmála Evrópu. Sú tilkynning var send 20. mars og voru stjórnvöld gagnrýnd fyrir að skýra ekki frá því fyrr en viku síðar.
Af biturri reynslu standa Eistlendingar vörð um mannréttindi sín og fylgjast grannt með stjórnvöldum.
Skyldu öll aðildarríkin hafa sent inn tilkynningu?
En merkilegt nokk þá hefur Mannréttindadómstóllinn nýverið gefið út endurskoðaðar leiðbeiningar um túlkun á grein 15. Þær eru síðan 31. desember 2019 og má finna hér.
En þetta er eitt af mörgum atriðum sem þörf er á að ræða á næstu mánuðum og er reyndar víða byrjað að ræða.
Hvað má ganga langt?
Hvar drögum við mörkin?
Hvernig á að "reikna" þetta allt út og hver á að gera það?
Eins oft áður mun sitt sýnast hverjum.
Ég hef stundum orðað það á þann veg að alltof margir séu ekkert á móti "sovéti". Þeir séu bara á móti "þessu sovéti". Þeir vilja "sovét" eftir eigin höfði.
En vonandi hef ég rangt fyrri mér eins og oft áður.
P.S. Því má bæta við til gamans að Suður Kóreubúar ganga til kosninga í dag og er eðlilega mikill viðbúnaður. Frétt BBC má lesa hér.
Mannréttindi | Breytt s.d. kl. 09:56 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (33)