Að leyfa sér að hætta.

Það hefur mikið verið rætt um "spunameistara" á Íslandi, undanfarin ár og misseri.  Sýnist sitt hverjum um ágæti þeirra, en fáir efast um áhrif þeirra þegar vel tekst til.  Hefur á köflum varla mátt sjá hvar stjórnmálamenn "enda" og "spunameistarar" taka við.  Sagan segir að mörgum "spunameisturum" sé orðið "við" einna tamast.

Ég fékk sendan nýlega í tölvupósti þennan brandara, frá góðum vini mínum sem verður líklega seint talist vilhallur Framsókn. 

Spurt er:  Hvers vegna gat Halldór Ásgríms fyrst leyft sér að hætta núna,  þó að honum hafi langað til þess lengi?

 

Svar:  Þetta er nú svo einfalt, Björn Ingi var búinn að finna sér aðra vinnu.