Enn ein sósíalíska paradísin komin að falli

Venezuela er land sem er ríkt af auðlindum. Landið á stærsta þekkta olíuforða af öllum löndum heims.

En landið er að verða rjúkandi rúst eftir að sósíalistar hafa farið með stjórnina í um 15 ár.

Óðaverðbólga, vöruskortur, heilbrigðiskerfi sem er hrunið, þannig að sjúklingar deyja vegna skorts. Í dag tóku hermenn yfir matvörukeðju, til þess að reyna að dreifa lágmarks matvöru.

Ríkið hefur skráð þrjú gengi á bolivar gegn dollar. 6.3 bolivar, 12 og 50. Á svarta markaðnum kostar dollar allt að 190 bolivara.

Opinber verðbólga er sögð ríflega 60%, en raunveruleg verðbólga er langt yfir 100% og hækkar sífellt.

Framleiðni hjá ríkisolíufyrirtækinu hefur farið minnkandi, og því æ stærri hluti sem fer til innanlandsneyslu, en þar er olia og bensín niðurgreitt og mun bensín kosta $1.15, á gallon. Það gerir eitthvað í kringum 40 krónur á líterinn.

Venezuela dælir upp 25% minni olíu, en þegar Chaves komst til valda.  Eins og áður segir fer all nokku hluti til innanlandsnotkinar, all nokkuð er sent til Kúbu, sem hefur hjálpað Venezuela með heilbrigðiskerfið, og all nokkuð er sent til Kína sem greiðsla á láni, sem Kína veitti landinu fyrir all nokkru.

Því hefur beinn útflutningur dregist verulega saman, og "rothöggið" var svo gríðarleg verðlækkun á olíu.

Þannig er því komið nú að skortur er á flestum nauðsynjum, lyfjum, salernispappír, bleyum, og ýmsum matvælum.

Það er því ýmislegt sem bendir til þess að 15 ára sósíölsk tilraun í Venezuela líði brátt udnir lok. Ofurtak hins opinbera og tilraun til að stýra samfélaginu í stóru sem smáu er ekki að gefa góða raun í Venezuela frekar en annars staðar.

En á meðan Chavez var og hét, var hann mikill "strigakjaftur" og dálæti vinstri manna víða um heim. En yfirleitt finna þeir sér nýjar "hetjur" fyrr en varir.  Það hefur þó líklega talist á þeim nokkur skortur upp á síðkastið.

En á árinu 2006 skrifaði glaðbeittur Íslenskur stjórnmálaforingi eftirfarndi texta:

"Það eru mikil tíðindi að gerast í og við Suður-Ameríku, álfu hjarta míns. Daníel Ortega vann um daginn sigur í forsetakosningunum í Níkaragva, byltingarhetjan og verkalýðsforinginn Lúla var nýlega endurkjörinn í Brasilíu, Evó Mórales vann í Bólivíu og strigakjafturinn með stálhnefana, Hugó Chavez, stýrir Venesúelu.

Þarmeð má segja að við jafnaðarmenn séum búnir meira og minna að leggja undir okkur Suður-Ameríku. "

P.S. Reyndar er Tsipras hinn Gríski orðinn að átrúnaðargoði vinstri manna víða um lönd. Ég hef þó ekki séð neinn Íslenskan vinstri mann reyna að "eigna" sér hann.

Nútíma jafnaðarmenn á Íslandi vilja ekki standa í flokki með þeim sem tala illa um "Sambandið" eða efast um euroið. Hvað þá ef þeir kæra sig lítið um Alþjóða gjaldeyrissjóðinn.

Athugasemdir

[Ásmundur (IP-tala skráð) 3.2.2015 kl. 20:57]

Tsipras er átrúnaðargoð þeirra sem vilja losna við að þurfa að greiða fyrir mistök stjórnvalda. Hinn íslenski Tsipras er Sigmundur Davíð sem íslenska þjóðin hélt að hefði frelsað sig frá mikilli ánauð um langa framtíð.

Þetta var samt mun minna en skuldalækkunin og minna en árlegur kostnaður þjóðarinnar af að vera með krónu sem gjaldmiðil. SDG reyndist því enginn frelsandi engill.

Tsirap er enginn andstæðingur ESB eða AGS. Hann vill hins vegar ekki taka við frekari framlögum frá þeim vegna þess að hann sættir sig ekki við skilyrðin.

Eins og Sigmundur Davíð vill hann skuldalækkun, ekki þó einstaklinga eins og SDG, heldur ríkisins.

Það er ekki nein sérstök vinstrimennska að vilja lækka skuldir eigin þegna á kostnað almennings í nágrannalöndum. Tsipras á það hins vegar sameiginlegt með vinstrimönnum, bæði íslenskum og öðrum, að vilja útrýma spillingu.

Tsipras er hlynntur ESB-aðild Grikkja og vill halda áfram með evru.

[G. Tómas Gunnarsson, 3.2.2015 kl. 22:08]

@Ásmundur Tsipras er að mörgu leyti áhugaverður karakter, svona í pólítísku tilliti.  Þeir hafa komið fram svipaðir áður.

T.d. Chavez, sem er þó fallinn frá nú og þarf ekki að horfa á "sköpunarverk" sitt í ljósum logum.

Hins vegar er ekkert nýtt að ríki vilji ekki borga skuldir sínar. Þjóðverjar (og fleiri) sluppu við sínar á 6. áratugnum, og á millistríðsárunum ákváðu mörg ríki, t.d. Bretar að sleppa að greiða sínar skuldir. Ákváðu það einfaldlega einhliða. Töldu að peningarnir væru betur komnir hjá sér.

Tsipras er ekki frekar en margir aðrir andstæðingur "Sambandsins", ef það gerir það sem hann telur að það eigi að gera.

Hann hafnar einfaldlega niðurskurðarpólítík þess.

Rétt eins og ég er ekkert á móti tilurð Samfylkingarinnar, mér hugnast bara ekki stefnan og fólkið, ef svo má að orði komast.

En hann er auðvitað ekki að tala um "almenning í öðrum löndum", heldur "almenning í sama "Sambandi"".  Það er varla það sama er það?

Og það er partur af vandamálinu, eins og hefur svo oft áður borist í tal. Það er í raun engin leið að svæði eins og "Eurosvæðið" geti starfað til langframa án þessa að frekari samruni og "millifærslur" komi til sögunnar.

Þannig þrífast ríki s.s. Bandaríkin, Kanada, Þýskaland og fleiri, með umfangsmiklum "millifærslum".

Þannig hefur t.d. Kanada haldið sínum "óróaseggjum" í Quebec nokkuð í skefjum.

Er eitthvað ósanngjarnt að Grikkir leggi til eftir "getu" og fái eftir "þörfum"?

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 3.2.2015 kl. 22:13]

Grikkir ku vera búnir að fá 40% skuldalækkun nú þegar, vilja meira.

Íslenskir sósíalistar hafa afrekað það helst að tryggja góð kjör milli- og efri-stéttarinnar við starfslok. Útblásnir lífeyrissjóðir sem halda uppi m.a. gömlum pólitíkusum sem gerðu mest lítið annað en að blaðra eitthvað um jafnaðarmennsku, starfslokasamningar sem nýtast helst forstjórum,pólitíkusum og embættismönnum jú og svo slatti af hálaunuðum verkalýðsforkólfum.

Lægstu laun eru áfram eins og þau hafa verið síðustu 80 ár að ekki er hægt að lifa af þeim. Þar hafa íslensku sósíalistarnir ekki skilið eftir sig tiltakanlega djúp spor.

Ef maður gerist fræðilegur þá eru íslenskir sósíalistar annarar og þriðju kynslóðar sósíalistar,yfirleitt vel menntaðir og komnir í góðar borgaralegar stöður. Semsagt borgarar (gamalt skammaryrði sósíalistanna) að reyna að troða sér í gerfi verkafólks, (sem er varla lengur til sem stétt á Íslandi). 

Niðurstaðan, menningarlega landlaust fólk sem veit ekki hvað það stendur fyrir og lifir í hræsni og sjálfsblekkingu. Pissar á þjórneishugtakið nema þegar kemur að því að eigna sér fiskimiðin og krefjast þess að fá að trampa bótalaust um viðkvæma náttúru landsins, þá eru þeir allir Íslendingar!

[Ásmundur (IP-tala skráð) 3.2.2015 kl. 22:39]

Það er ekki nein pólitísk stefna að vilja lækka skuldir eigin lands um helming. Það er hagsmunapot. Til að það geti flokkast undir stefnu þarf það að vera algilt fyrir alla ESB-þjóðir í ákveðnum aðstæðum.

Tsipras hefur ekki sett það sem skilyrði fyrir stuðningi við ESB og evru að skuldalækkun verði samþykkt. Það er engin lausn að fara úr ESB og taka upp eigin gjaldmiðil. Grikkir losna ekki við skuldir með því.

Þvert á móti myndu erlendar skuldir aukast. Gengi eigin gjaldmiðils myndi snarlækka. 50% lækkun myndi þýða að erlend lán myndu hækka 100% í innlenda gjaldmiðlinum.

Fjármálaráðherra Grikkja virðist vera uppi í skýjunum, víðs fjarri öllum veruleika. Hann telur sig vera næstum búinn að semja um skuldalækkunina og að málið sé jafnvel í höfn á næstu tímum. Þetta lítur ekki vel út fyrir Grikki.

[Benedikt Helgason, 3.2.2015 kl. 23:09]

Þetta er auðvitað ágæt greining Ásmundur en samt tóm tjara. Tilvist SDG byggist fyrst og fremst á því tómarúmi sem þið jafnaðarmennirnir skylduð eftir þegar þið lögðuð af stað í heimskulegustu skógarferð sem nokkur íslenskt stjórnmálaafl hefur lagt upp í, þ.e.a.s. að jarða hagkerfið endanlega til þess að greiða fyrir flýtiaðgang að ESB.  SDG gerir bara það sem þið hefðuð gert ef að þið hefðuð getað hugsað fyrir húshorn.

Þið stæðuð með pálmann í höndunum ef að þið hefðuð fengið fólkið með ykkur, farið í skuldamálin, tekið á kröfuhöfum, endurreist hagkerfið og beðið af ykkur hótanir ESB um eilífa vist í víti ef ekki yrði brugðist við kröfum þeirra.  Og þið væruð sennilega komnir hálfa ef ekki alla leið inn í ESB núna í stað þess að þurfa að berjast upp á líf og dauða í þinginu og Austurvelli til þess að umsóknin verði ekki dreginn til baka. Spáðu í það. 

Og ekki láta eins og að jafnaðarmenn hafi einhverjar hugsjónir í sambandi við fjármagn og skuldir einstaklinga eða ríkja.  Þessar skoðanir sem þið hafið gert ykkur upp um þessi mál í kjölfar hrunsins urðu til vegna þess að þið þær þjónuðu því pólitíska markmiði sem var sett á dagskrá sem var flýtimeðferð inn í ESB. Það stríðir einfaldlega gegn jafnaðarmanns eðlinu að hafa skilning á fjármálum og listinn af kjánalegum ummælum SF forustunnar, alveg frá október 2008, er langur um það hverju Evran og sambandsaðild gæti nú aldeilis bjargað.    

[Benedikt Helgason, 3.2.2015 kl. 23:11]

Annars er greining Bjarna Gunnlaugs á tilvist eða tilvistarkreppu vinstri vængsins hárnákvæm og litlu við hana að bæta.

[G. Tómas Gunnarsson, 4.2.2015 kl. 06:31]

Takk fyrir þetta allir saman. Alltaf gaman af góðum og vel orðuðum athugasemdum.

@Bjarni Gunnlaugur  Þetta á líklega við flesta hina "hefðbundnu" vinstri flokka í Evrópu. Enda eru þeir víða í vandræðum. En það má svo sem segja að hægrið sé ekki mikið betur á sig komið, ef kalla má það hægri. Þess vegna hafa nýir flokkar fundið óvenjugóðan hljómgrunn nú.

@Ásmundur Mjög víða um lönd er það viðurkennd stefna að "have not" héruð, fái mikla aðstoð fra "have" héruðum, svo ég noti Kanadíska orðalagið.

Það er hins vegar sá illskiljanlegi "bastarður" sem Eurosvæðið er, sem veldur vandræðum. Þó að margir vilji stefna að sambandsríki, má varla segja það upphátt, því fyrir því næst enginn pólítískur vilji í aðildarlöndunum. Æ fleiri viðurkenna þó að svæðið sé komið í slík vandræði að það sé gott sem eina lausnin. En hún er langt undan.

Þess vegna höktir Eurosvæðið frá einni "neyðarráðstefnu" til annarar og Eurokreppan er leyst tvisvar til þrisvar á ári.  Össur bætir því svo gjarna við að euroið hafi komið sterkar til baka. En Eurokreppan er alltaf til staðar, kemur alltaf aftur eins og Mosdalinn.

Líklega þyrfti Grikkland ekki að fara úr "Sambandinu", þó því yrði sparkað af Eurosvæðinu. Ef ég man rétt er engin leið að reka ríki úr "Sambandinu".

En það er alveg rétt að brottför af Eurosvæðinu yrði hræðilega erfið fyrir Grikkland. Það er eins og ég hef oft sagt áður, það er auðveldara að koma sér í þessa aðstöðu, en úr henni.

Án þess að ég ætli að fjölyrða um fjármálaráðherra Grikkja, þá er nokkuð ljóst að hann þarf að sætta fleiri en eitt og fleiri en tvö sjónarmið innan Syriza, svo að við tölum ekki um ríkisstjórnina í heild.

En það getur auðvitað verið klókt að byrja hátt uppi, en hættulegt líka. Mér sýnist Grikkir vera að setja upp nokkurn leikþátt, Kýpurferð og smá Rússadaður er allt "partur of programmet" ef svo má að orði komast. En Þjóðverjar passa oft illa inn í gamanþætti og vissulega gæti þetta breyst í harmleik.

@Benedikt  Í sjálfu sér litlu við þetta að bæta. Ég er algerlega sammála því að vinstriflokkarnir glötuðu því sögulega tækifæri sem þeir höfðu. Hefðu þeir haldið rétt á spöðunum, væru þeir líklega enn við völd.

Mesta vitleysan var auðvitað að sækja um "Sambandsaðild" undir þeim kringumstæðum sem voru, og enn meiri vitleysa að hafa ekki í það minnsta þjóðaratkvæðagreiðslu um umsóknina.

En það lá svo á að sækja um, á meðan þjóðin "lá á gólfinu eftir höggið", að svo fór sem fór.

Og þrátt fyrir að ríkisstjórnarflokkarnir séu ekki beint á vinsældapallinum, þá hafa Samfylking og VG aðeins um 29% fylgi í nýjustu skoðanakönnuninni.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 4.2.2015 kl. 08:55]

Ánægjulegt fyrir SDG að einhver skuli viðurkenna stuðning sinn við svokallaða skuldaleiðréttingu. Flestir halda því leyndu að þeir kusu Framsókn enda búnir að sjá að þeir voru plataðir. En Benedikt er enn jafnhrifinn.

Það er svolítið fyndið að kalla það leiðréttingu að ógilda hækkanir vegna verðtryggingar vegna þess að verðtrygging er leiðrétting. "Skuldaleiðréttingin" fólst því í að afnema leiðréttingu.

Það var þó fullkomlega eðlilegt að lækka skuldir þeirra sem fóru mjög illa út úr hruninu. En því miður fór aðeins brotabrot af "leiðréttingunni" i að leiðrétta hlut þeirra. Ef fyrri stjórn hefði haldið áfram hefðu þeir væntanlega fengið meira í sinn hlut en kostnaður ríkisins verið miklu minni.

Leiðréttingin gekk að langmestu leyti til þeirra sem höfðu hagnast á sinum lánum eða voru svo vel stæðir að það hafði ekki hvarflað að þeim að þeir þyrftu leiðréttingu. Slík sóun á ríkisfé á kostnað almennings er hneyksli. Þetta var að mestu leyti tilfærsla á fé frá hinum verr settu til hinna betur settu og því fullkomlega galin aðgerð.

Engin furða þó að Framsókn hafi misst helming fylgis síns án þess að nýr flokkur sem reri á sömu mið hafi hirt það eins og gerðist með Samfylkinguna í síðustu kosningum með tilkomu Bjartrar framtíðar.

Það er engin tilviljun að harða andstæðinga ESB er helst að finna meðal stuðningsmanna SDG. Þeir virðast einfaldlega ekki hafa greind til að sjá hvílíkur fengur fyrir Íslendinga ESB-aðild er.

Með ESB-aðild yrði beinn sparnaður ríkisins upp á hundruð milljarða og einstaklinga og fyrirtækja enn meiri. Mest munar þó um þá lyftistöng sem aukinn samkeppnishæfni og meiri stöðugleiki færir okkur.

Skv reglum ESB um hlutfallslegan stöðugleika höldum við okkar náttúrusauðlindum og aflaheimildum eftir aðild. Hvað er að óttast?

Nú er fylgi við aðild 46%. Það fer örugglega yfir 50% þegar samningur liggur fyrir og blekkingar ESB-andstæðinga verða afhjúpaðar.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 4.2.2015 kl. 09:04]

G. Tómas, það er ekkert endilega erfitt að hætta með evru.

En skilyrðið er að efnahagurinn sé í góðu lagi. Að taka upp eigin gjaldmiðil sem lausn á alvarlegum skuldavanda myndi leiða til hörmunga.

Þess vegna er samningsstaða Grikkja ekki góð.

[Benedikt Helgason, 4.2.2015 kl. 09:38]

Ef að það var fullkomlega eðliegt að lækka skuldir þeirra sem fóru illa út úr hruninu þá hefðuð þið trúlega bara átt að drífa í því að lækka þær þegar þið gátuð Ásmundur. Í staðinn þá kusuð þið formann sem er holdgervingur árásar velferðarstjórnarinnar á heimili landsmanna og niðurstaðan var 12.9% fylgi.  Já, og það er rétt hjá þér að það dugði að búa til flokk sem hefur enga stefnuskrá til þess að hirða af ykkur 2/3 af fylginu. Svo heimskulegt var þetta glæfraplan íslenskra jafnaðarmanna.

Hættan er hins vegar sú Ásmundur að það verði engin "samningur" til þess að leggja fram og vinna fylgi.  Þið spiluðuð þessu upp í hendurnar á Framsókn og örvænting Össurar, sem er að reyna að spinna upp klofning hjá sjöllunum, endurspeglar að hann veit að ef tillagan um afturköllun umsóknar nær fram að ganga þá er alveg eins gott að leggja flokkinn niður. En þetta verður spennandi glíma sýnist mér og ekkert útséð með hvort að þið vinnið þetta eða tapið þessu.

Ég hef búið í tveimur ESB löndum Ásmundur. Það hefur sína kosti og sína galla að vera í sambandinu en að ætla að greiða heilar og hálfar þjóðarframleiðslur til þess að komast þar inn er kjánalegt.

[G. Tómas Gunnarsson, 4.2.2015 kl. 09:47]

@Ásmundur Fyrri stjórn hafði lýst því yfir að meira yrði ekki gert fyrir skuldara.  "Skjaldborgin" átti að vera nóg, þó að æ fleiri séu þeirrar skoðunar að hún hafi hvað helst gagnast fjármálafyrirtækjum.

Auðvitað rær Björt framtíð á fleiri mið en Samfylkingar, og meira að segja margir Framsóknarmenn þar innanborðs, og voru í framboði fyrir BF ef ég hef skilið rétt.

Formaðurinn enda úr Framsókn, þó að hann hafi áður verið í Samfylkingu.

Lýsingar þínar minna æ meira á "hólpinn einstakling sem hefur séð ljósið". "Sambandið" enda eins og "almættið" með óljós loforð um "himnaríki" í framtíðinni.

Euroið hefur svo ekki reynst það bjargræði sem það ætti að vera og var lofað. Það þarf enda ekki horfa lengi á Eurosvæðið til að sjá hvernig hin 6 ára, margleysta krísa er að leika það.

Og þau eru ekki mörg löndin sem myndu skrifa upp á að samkeppnishæfi þeirra hafi aukist á undanförnum árum.

Það er helst núna að þau vonast eftir gengislækkun og að komast út úr verðhjöðnuninni, en flestir spá langri þrautagöndu enn.

Það er alltaf erfitt að hætta með gjaldmiðil, með uppbyggingu eins og euroið er.

Það þarf að gerast afar snöggt, og helst án þess að "nokkur hafi pata af því".

Nýr gjaldmiðill mun ávallt vekja spurningar og veikjast eða styrkjast eftir efnahagsástandi.

Ég hugsa til dæmis að sjokkið fyrir Þýskaland, ef það tæki allt í einu aftur upp markið, yrði verulegt, vegna þess að markið myndi styrkjast það mikið.

Ákvörðun aflaheimilda flyst til Brussel og vandamálið ekki síst vegna þess að "aðildarsamningur" er algerlega opinn.

Rétt eins og fáir sáu fyrir hvernig þróunin yrði með EEA/ESS samninginn. Og það var heldur ekki það sem var haldið að þjóðinni og þingmönnum þegar hann var samþykktur.

Þá var það "allt fyrir ekkert".

Íslendingar hafa síðan þá lært að vera tortryggnir gagnvart "glæsilegum niðurstöðum" samningamanna og stjórnmálmanna.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 4.2.2015 kl. 09:53]

Skv reglunni um hlutfallslegan stöðugleika höldum við okkar aflaheimildum eftir aðild. Við höldum einnig öðrum náttúruauðlindum.

Aðrar náttúruauðlindir tengjast að sjálfsögðu ekki reglunni um hlutfallslegan stöðugleika eins og innlegg mitt hér fyrir ofan gæti bent til.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 4.2.2015 kl. 10:19]

G. Tómas, fyrri ríkisstjórn var tilbúin með nýtt húsnæðisfrumvarp sem hefði bætt hag bæði leigjenda og íbúðareigenda.

Auk þess lofaði Samfylkingin skuldalækkun til hinna verst settu eftir því sem svigrúm myndaðist. Með gífurlegri aukningu ferðamanna er augljóst að slíkt svigrúm myndaðist.

Einnig var fyrri ríkisstjórn tilbúin með lausn á vanda þeirra sem voru með lánsveð. Núverandi ríkisstjórn ákvað hins vegar að hunsa vanda þeirra og leigjenda í samræmi við óskrifað reglu þeirra að bæta hag hina betur settu á kostnað hinna verr settu.

Velgengni fjármálafyrirtækja eftir hrun hefur að sjálfsögðu ekkert með fyrri ríkisstjórn að gera nema að því leyti að virði eigna bankanna hækkaði mikið vegna þess hve vel ríkisstjórninni tókst til með endurreisnina.

Þeir sem tala um að vinstri stjórnin hafi verið ríkisstjórn fjarmálafyrirtækja eru kjánar. Ríkisstjórn getur auðvitað ekki tekið eignir kröfuhafa í bönkunum og notað þær til að lækka skuldir einstaklinga og fyrirtækja þó að SDG hafi haldið það.

Það var þegar búið að taka eignir af kröfuhöfunum upp á mörg þúsund milljarða með neyðarlögunum. Það var algjör nauðvörn. Frekari upptaka á eignum þeirra var ekki bara siðlaus heldur hreint stjórnarskráarbrot.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 4.2.2015 kl. 10:28]

G. Tómas, við höldum öllum aflaheimildum eftir aðild skv reglunni um hlutfallslegan stöðugleika . En það er rétt að ESB mun formlega ákveða heildaraflann en þó ekki fyrr en eftir ráðgjöf frá okkur.

Þar sem um er ræða staðbundna stofna, og því ekki um hagsmuni annarra að ræða, er engin ástæða til að ætla að ekki verði í einu og öllu tekið tillit til okkar óska nema þær gangi augljóslega út áhreina ofveiði.

Það er auðvitað bara gott að hafa slíkt eftirlit með að við förum okkur ekki að voða. Varðandi flökkustofna þá þarf hvort sem er að semja um þá.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 4.2.2015 kl. 14:33]

Alltaf heyrir maður eitthvað nýtt frá andstæðingum ESB-aðildar. Það nýjasta er að við þurfum að greiða hálfa eða heila þjóðarframleiðslu til að komast inn í ESB. Svona er örvænting ESB-andstæðinga mikil. Þeir virðast upp til hópa forðast að kynna sér málin.

Við greiðum reyndar milljarða fyrir EES samninginn á ári og þykir engum mikið miðað við það sem fæst í staðinn. Það sem bætist við eftir aðildina eru engin ósköp og auðvitað langt frá hálfri eða heilli þjóðarframleiðslu enda hefur þetta ekki verið talið tiltökumál og því lítið verið i umræðunni.

Þessi kostnaðarliður er aðeins lítið brot af þeim sparnaði sem verður til við aðild. Bara krónan kostar hundruð milljarða á ári. Aukin samkeppnishæfni og stöðugleiki munu svo skapa tekjur af enn hærri stærðargráðu.

[G. Tómas Gunnarsson, 4.2.2015 kl. 14:42]

@Ásmundur Eftir því sem margir hafa sagt er reglan um "hlutfallslegan stöðugleika" eigi sér enga stoð í sáttmálum þess. Það sé í raun engin trygging fyrir því að hún haldi sér.  En þú bendir ef til vill á eitthvað um það í sáttmálum "Sambandsins" að henni geti ekki verið breytt.

En að mínu mati þurfa Íslendingar að vera "létt bilaðir" eða verulega "áhættusæknir" til að fallast á að yfirstjórn fiskveiða landsins flytjist til erlendrar stofnunar, alveg sama hver hún er.

Áður en nokkur veit af kann slíkt að vera notað gegn þjóðinni, eða notað til þvingunar. Auðvitað er það engan vegin sjálfgefið að slíkt yrði gert, en möguleikinn ætti að vera nóg til að enginn myndi hugleiða slíkt.

Síðan bætist við að landið missir stöðu "strandríkis", sem í raun flyst til "Sambandsins".  Þar nægir eitt orð:  Makríll.   Það ætti að vera nóg til að Íslendingar ættu ekki að vilja gefa þá stöðu frá sér.

Hvað varðar meintar aðgerðir Samfylkingar þá sést dómur kjósenda frá síðustu kosningum mæta vel. Það var ekki að ástæðulausu sem hann var felldur.

Og þó að ríkissjtjórnin mætti vissulega standa sig betur, hafa kjósendur enn þá vit á því að halda sig að mestu leyti frá henni, ef marka má skoðanakannanir.

Það segir líka sína sögu.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 4.2.2015 kl. 14:45]

G. Tómas, ég veit ekki hvaðan þú hefur þá hugmynd að samkeppnishæfni eigi að vaxa endalaust eftir inngöngu i ESB. Að sjálfsögðu getur hún það ekki. Hún vex hins vegar með aðild. Ég veit ekki um neitt tilvik þar sem það gerðist ekki

Það er hins vegar ástæða til að ætla að samkeppnishæfni Íslands muni vaxa sérstaklega mikið með ESB-aðild. Ástæðan er ónýtur gjaldmiðill sem veldur höftum, háum vöxtum, á stóran þátt í lágu lánshæfismati og veldur vantrausti á að eiga viðskipti við Ísland.

[G. Tómas Gunnarsson, 4.2.2015 kl. 17:32]

@Ásmundur Það koma tímabil sem samkeppnishæfi landa eykst og það minnkar. Það hefur í sjálfu sér ekki mikið að gera með "Sambandsaðild" eður ei.

Staðreyndin er til dæmis sú að Frakkar hafa misst niður samkeppnishæfi sitt um ca 12 til 20%, síðan 2000.  Eða svo segja þarlendir.

Flestir tengja það nokkuð beint við upptöku euros. Það er í sjálfu sér bæði rétt og rangt.

Rétt vegna þess að það er nákvæmlega það sem gerðist, en rangt, vegna þess að það er hægt að segja að ef Frakkar hefðu gert, þetta og gert hitt, þa hefði ekki komið til þess.

Hefðu þeir til dæmis "kóperað" allt sem Þýskaland gerði á sama tímabili, væri staðan ekki sú sem hún er hjá þeim í dag.

Þá væri atvinnuleysi hjá þeim líklega ekki í tveggja stafa tölu og enn að aukast.

En það er allaf þetta en......

Líklega væri ekki heldur reiknað með að skuldir hins opinbera/GDP færi yfir 100% í ár hjá þeim..  ef þeir hefðu bara....

P.S.  Þú gleymdir svo að benda á staðinn í sáttmálunum þar sem "hlutfallslegi stöðugleikinn" er tryggðu um aldur og ævi.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 4.2.2015 kl. 18:53]

Við endurskoðun á sjávarútvegsstefnu ESB 2012 kom til tals að breyta reglunni um hlutfallslegan stöðugleika. Fimm þjóðir voru á móti því og var breytingin því ekki samþykkt. Næsta endurskoðun fer fram 2022. Þetta sýnir að slíkar breytingar ná ekki fram að ganga nema að samstaða náist um það.

Tilgangurinn með slíkum breytingum er að fá aukinn sveigjanleika í veiðar úr sameiginlegum stofnum. Þar sem íslensku stofnarnir eru staðbundnir er eðlilegt að þeir séu undanskildir í slíkum breytingum. Það er ekki háttur ESB að taka mikilvæga hagsmuni frá einni þjóð til að færa öðrum. Slík vinnubrögð myndu ganga að ESB dauðu.

Í ráðherraráðinu eru langflest mál afgreitt einróma. Bara þess vegna eru líkur á að Íslend missi aflaheimildir vegna breytinga á reglunni um hlutfallslegan stöðugleika mjög ólíklegar.

Úr því að reglunni um hlutfallslegan stöðugleika hefur ekki enn verið breytt þrátt fyrir umræðu um það  í áratugi er ekki líklegt að henni verði breytt úr þessu.

Vegna sérstöðu Íslands með staðbundna stofna og fiskimið sem eru aðskilin frá lögsögu ESB-ríkja er eðlilegt að sérreglur gildi þar eins og fordæmi eru fyrir um önnur svæði.

Ef ástæða þykir til að tryggja þetta 100% er líklegt að það verði auðsótt í samningum vegna þessarar sérstöðu. Ég bið menn um að gera sig ekki að fíflum með því að fullyrða að engar sérlausnir komi til greina. Sérlausnum verður ekki breytt nema með samþykki samningsaðila.

[G. Tómas Gunnarsson, 4.2.2015 kl. 19:20]

@Ásmundur Það er sem sé nákvæmlega ekkert sem segir að því geti ekki verið breytt, eða hvað?

Finnst þér "mjög ólíklegt" duga til að verja hagsmuni Íslendinga?

Svo er reyndar fleira og fleira að færast yfir í meirihlutasamþykktir, eins og eðlilegt er.

Annars yrði "Sambandið" óstjórnhæft.

Það er alls ekki líklegt að slík undanþága fengist, enda stoppuði viðræðurnar í raun 2011, þegar komið var að rýniskýrslunum fyrir sjávarútveg.

Skýrsla Evrópuþingsins í mars 2011 gefur innsýn í þá erfiðleika sem glímt var við í samningaviðræðum við Evrópusambandið. Þar segir að nokkur ljón séu á veginum fyrir aðild Íslands: Icesave, hvalveiðar (sem eru bannaðar af ESB) og löngun Íslendinga til að verja sjávarútveg og landbúnað. Íslendingar eru hvattir til að aðlaga lög um fiskveiðar að reglum innri markaðar Evrópusambandsins, meðal annars á sviði fjárfestinga. Jafnframt er bent á að Ísland hafi farið fram á að halda „hluta“ (some control) af stjórnun fiskveiða.

Það virðist ekki hafa verið sóst eftir fullum yfirráðum, og meira segja gekk ekki að halda áfram með viðræður, m.a. vegna þess að sóst var eftir yfirráðum "að hluta". Hvað sem það kann svo að hafa þýtt.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 4.2.2015 kl. 21:12]

G. Tómas, þú ert varla að halda því fram að það sé fullreynt að við getum ekki fengið sérlausn sem tryggir okkur allar aflaheimildir við Ísland i samræmi við gildandi reglu um hlutfallslegan stöðugleika.

Ég get fullvissað þig um að það sé alls ekki fullreynt og verður ekki fyrr en samningur liggur fyrir. Líkurnar á að við fáum slíka sérlausn eru hins vegar yfirgnæfandi enda sérstaða Íslands hvað þetta varðar mikil.

Annars er ESB engin mafía sem ráðskast með mikilvægustu hagsmuni aðildarríkjanna. Hugsanleg breyting á reglunni um hlutfallslegan stöðugleika hefur slíkt ekki að markmiði. Ég fyrir mitt leyti tel því slíka sérlausn varla nauðsynlega.

[G. Tómas Gunnarsson, 4.2.2015 kl. 21:17]

@Ásmundur Og af hverju telur þú að viðræður hafi í reynd stöðvast árið 2011, þegar var komið að rýniskýrslum í sjávarútvegi?

Hvers vegna fékk Steingrímur hana ekki afhenta?

Hvers vegna varð ríkisstjórn Samfylkingar og VG að stöðva viðræðurnar?

Hvers vegna var ekki "keyrt" í sjávarútvegsmálin, þú hefðir rétt getað ímyndað þér hvers kyns "triumph" það hefði verið fyrir síðustu kosningar, hefði Samfylking og VG, getað lagt fram "glæsilega niðurstöðu", ef ekki í samningaviðræðunum í heild, þá í það minsta í sjávarútvegskaflanum.

En ekkert sem sagt var fyrir um gang viðræðna stóðst.

Það er hins vegar allt of mikil áhætta að skrifa undir samning "með opin enda", í máli eins og þessu.

Það er ljóst að samruni og miðstýring á frekar eftir að aukast heldur en hitt, alla vegna að óbreyttu.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 4.2.2015 kl. 23:13]

G. Tómas, þessar spurningar þínar eru algjörlega út í hött. Samningaviðræðum er ekki lokið og því enn óljóst hvað kemur út úr þeim.

Ég hef rekist á svona bull víðar á netinu og lít á það sem enn eina tilraunina til að réttlæta að viðræðum verði slitið.

Menn virðast hins vegar ekki hafa áttað sig á það væri best fyrir ríkisstjórnarflokkana að samningaviðræður héldu áfram ef þetta væri rétt. Þá yrði fylgishruni vegna grófra svika afstýrt.

Er kannski komin algjör örvænting  í lið ESB-andstæðinga eftir að skoðanakönnun leiddi í ljós að lítill nunur er á fylgi við aðild og gegn aðild?

Í ljósi þess að samningur liggur ekki fyrir og margir eru enn haldnir miklum ranghugmyndum um ESB-aðild eru nú meiri líkur en minni á að samningur verði samþykktur þegar allar blekkingarnar hafa verið afhjúpaðar.

[G. Tómas Gunnarsson, 5.2.2015 kl. 05:17]

@Ásmundur Að sjálfsögðu eru þessar spurningar ekki út í hött. Það að þú hafir ekki svör við þeim, gerir þær ekki minna mikilvægar.

Hvers vegna náði síðasta ríkisstjórn ekki meiri árangri í samningaviðræðunum?

Hvers vegna náðist ekki að opna sjávarútvegs og landbúnaðarkaflana?

Hvers vegna stöðvuðust viðræður í raun 2011, en endanlega gert hlé í janúar 2013?

Hvers vegna hafa samningsmarkmið Íslendinga ekki verið birt? Nú sagði Jóhanna Sigurðardóttir, Merkel frá þeim.  Hví ekki Íslendingum?

Ég hef lagt til hér áður að allar viðræðurnar verði "opnaðar". Birt verði samningsmarkmið síðustu ríkisstjórnar, farið yfir hvað hafði "áunnist",hvað "tapast", og krufið og birt hvers vegna viðræður stöðvuðust.

Ég held að það sé engin leið fyrir núverandi ríkisstjórn að halda áfram með sömu markmið og sú síðasta.

Þess vegna er best að slíta viðræðum. Ef áhugi verður síðar fyrir að sækja um, er best að gera það að loknum vandlega skipulögðum undirbúningi og þjóðaratkvæðagreiðslu.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 5.2.2015 kl. 08:23]

G. Tómas, þessu var öllu svarað á sínum tíma á trúverðugan hátt og vakti þá enga tortryggni. Þú getur gúglað svörin ef þú hefur gleymt þeim.

Ég ætla hins vegar ekki að taka frekari þátt í svona rugli. Þetta er sams konar bull og þegar því var haldið fram að engar aðildarviðræður væru í gangi heldur aðeins aðlögunarviðræður eða að ekki væri um neitt að semja við ESB og þess vegna væri hægt að hafa þjóðaratkvæðagreiðslu strax.

Þetta sýnir fyrst og fremst að sérhagsmunaöflin, sem telja sig hagnast á því að hafa krónu sem gjaldmiðil, óttast að þjóðin beri gæfu til að velja eigin hagsmuni fram yfir þeirra hagsmuni í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Þess vegna svífast þau einskis í að koma í veg fyrir að samningaviðræður verði til lykta leiddar.

Annars hef ég ekkert á móti því að ESB-andstæðingar haldi svona málflutningi áfram. Því lengur þeim mun fleiri munu sjá í gegnum hann og snúast á sveif með þeim sem kjósa aðild.

[G. Tómas Gunnarsson, 5.2.2015 kl. 08:40]

@Ásmundur Og hvar eru svörin?  Það er einfaldlega að þessu hefur aldrei verið svarað á trúverðugan hátt.

Að sjálfsögðu er þér frjálst að koma hingað eða hverfa á braut.  Það skiptir mig engu máli.

Þín verður hvorki saknað né beðið, en hér eru þeir sem setja mál sitt fram af kurteisi, aldrei reknir á brott.

Ég tengist engum sérhagsmunaöflum, hef ekki búið á Íslandi á annan áratug, og hafði þá aðeins búið á Íslandi í til að gera skamman tíma.

Ég hef enga trú á því að "Sambandsaðild" verði samþykkt á Íslandi í fyrirsjáanlegri framtíð. 

En auðvitað á aldrei að segja aldrei, það er heldur ekki útilokað að "Sambandið" breytist til hins betra, þó að það geti ekki talist líklegt.

[Benedikt Helgason, 5.2.2015 kl. 09:17]

@G. Tómas.

"Hvers vegna stöðvuðust viðræður í raun 2011, en endanlega gert hlé í janúar 2013?"

SVAR: Vegna Icesave?

[Hilmar (IP-tala skráð) 5.2.2015 kl. 10:01]

Sé að "Ásmundur" hefur ekki enn lært það sanna um "regluna um hlutfallslegan stöðugleika". Sem er náttúrulega ekki regla, og heldur ekki bundin í lög eða stjórnarskrá ESB.

"Reglan" hélt nú ekki betur en svo, að þegar Marokkó henti Spánverjum út úr lögsögu sinni, þá tók ESB þá einföldu og einhliða ákvörðun að bæta Spánverjum það upp, með aukaútlutun á lýsing og ansjósum. Lítill hlutfallslegur stöðugleiki, þegar ESB ákveður að auka kvóta einnar þjóðar umfram aðrar.

Þá hefur þessi "regla" sem er ekki regla, ekkert með kvótahopp að gera, enda er það svo, að t.d. Bretar hafa misst 20-25% af kvóta sínum í hendur spænskra og portúgalskra útgerða, sem flagga út frá Bretlandi. Öllum þeim afla sem Bretar verða af, er annaðhvort landað beint upp í höfnum á Spáni eða Portúgal, eða, þar sem þarf að sniðganga "reglur", landað í höfnum á Bretlandi, beint í gáma sem eru síðan fluttir til Spánar eða Portúgal.

Ég sé líka, að Ásmundur hefur heldur ekki lært að svara einföldum spurningum. Eins og áður, þá bendir hann á "einhverjar upplýsingar á netinu" sem rök fyrir máli sínu. Dapurlegt er það.

[G. Tómas Gunnarsson, 5.2.2015 kl. 10:51]

@Benedikt Ég get ekki leyft mér að fullyrða um hvers vegna viðræðurnar stöðvuðust. Það hefur aldrei verið skýrt með skýrum eða fullnægjandi hætti svo ég hafi séð.

IceSave getur vissulega hafa haft þar áhrif, enda vitað að það fór í "skapið" á ýmsum "Sambandsþjóðum".

Mér þykir þó líklegra, eins og margir halda fram, að engin leið hafi í raun verið að opna á sjávarútvegskaflann og trauðla landbúnaðar. "Sambandið" hafi ekki getað sætt sig við framsetningu Íslendinga, og engin leið hafi verið fyrir Íslendinga að koma heim með þá "glæsilegur niðurstöðu" sem "Sambandið bauð upp á.

En eins og áður sagði er ég ekki að fullyrða að þetta sé rétt.

@Hilmar Sjávarútvegsstefnan vefst fyrir mörgum, enda ekki beint auðvelt að henda reiður á henni.

Fyrir mér er þó aðalatriðið að Íslendingar þurfa að vera "létt bilaðir" eða gríðarlega áhættusæknir, til að setja slíkt undir samning með "opin enda".

Það er eins og að fara í rússibana sem er enn verið að byggja.