Pláss fyrir vinnufúsar hendur?

Það má taka undir það að engin sérstök ástæða sé til að takmarka aðgang íbúa evrópska efnahagssvæðisins á íslenskan vinnumarkað eins og ástandið er á Íslandi nú um stundir.

Atvinnuleysi hefur sjaldan verið minna eins og sjá má af þessari frétt og það þrátt fyrir að þúsindir erlendra ríkisborgara séu að störfum á Íslandi.

En þegar vel gengur í atvinnumálunum er líka tækifæri til að fara í lagfæringar í efnahagsmálum, t.d. aðgerðir sem geta haft í för með sér fækkun starfa.

Það er aldrei auðveldara að fara í sársaukafullar aðgerðir eins og t.d. breytingar á landbúnaðarstefnunni, þegar vinnumarkaðurinn getur tekið á móti þeim fjölda sem líklega mundi missa vinnuna ef að vörugjalda, kvóta og tollavernd íslensks yrði afnuminn.

Vissulega myndi það þýða að bændum myndi fækka og störfum í úrvinnslugreinunum sömuleiðis.  Því er rökrétt að ráðast í breytingarnar þegar vinnumarkaðurinn getur tekið við þessu fólki og er í raun að kalla eftir frekari starfskröftum.

Íslendingar eiga ekki að bíða eftir því að niðurstöður náist í einhverjum samningum, heldur stíga skrefið þegar hægt er að ráðist í málið án þess að til verulegs atvinnuleysis eigi að þurfa að koma.

„Engin ástæða til að takmarka aðgang rúmenskra og búlgarskra ríkisborgara að íslenskum vinnumarkaði"