Glæpa-Islam

Það má eiginlega segja að í hvert sinn sem hryðjuverk eru framin, og líklegt þykir að rekja megi þau á einhvern hátt til Islam, heyrum við fullyrðingar um að allt sé þetta múslimum að kenna og svo hitt að þetta hafi ekkert með Islam að gera.

Að mínu mati er hvoru tveggja rangt.

Auðvitað er það hræðileg einföldun að ætla að kenna venjulegum múslimum um voðaverkin, en á hinn vegin er það jafn mikil einföldun að segja að Islam hafi ekkert með þau að gera.

Hryðjuverkin eiga uppruna sinn og rætur í Islam, og þangað sækja þau grundvöll sinn og næringu.

Þða er ekki þar með sagt að að þeir sem aðhyllast hryðjuverk séu hið "eina sanna Islam", enda veit líklega enginn hvað það er. 

Ekki frekar en nokkur veit hver hin eina sanna kristni er.

Slík barátta hefur geysað um aldir, og mun líklega gera svo um ókomna tíð.

En það sem ef til vill er ekki síst vert að gefa gaum og hafa áhyggjur af, er það sem ef til vill mætti kalla "glæpa-Islam", eða það sem hefur verið kallað á enskri tungu "gangster-Islam".

Aftur og aftur virðast dæmin benda til þess að "smáglæpamenn" af "múslímskum" uppruna fremji hryðjuverk.

Eigum við að einblína á að að þeir séu "smáglæpamenn", eða á að þeir séu múslímar?

Frá mínum bæjardyrum séð, er ekki sama hættan á að "smáglæpamenn" sem eru annarar trúar en þeirrar að Múhameð sé "aðal kallinn", gerist hryðjuverkamenn.

Því er frá mínum bæjardyrum rökrétt að segja að Islam hafi eitthvað með hryðjuverkin að gera.

Ekki að að ég viti nokkurn skapaðan hlut um hvernig beri að skilgreian trú þeirra sem fylgja Allah, en það sem ef til vill skiptir ekki síður máli, er að ég veit ekki um nokkurn sem er þess umborinn að segja um hvað er þessi trú, eða hin.

Þess vegna verðum við flest að sætta okkur við að þessi hópur eða annar, segist fylgja þessum trúarbrögðum, eða öðrum.

Alþjóðlegi trúarbragðadómstóllinn hefur að því að ég best veit ekki verið komið laggirnar, og ég efast um að slíkt muni nokkurn tíma gerast.

Þess vegna skiptir það ekki hvað síst máli hvað aðrir sem segjast aðhyllast sömu trúarbrögð segja og hver viðbrögð þeirra eru við hryðjuverkum og voðaverkums sem framkvæmd eru í nafni einhverra trúarbragða.

Hver man til dæmis eftir því að kristnar kirkjur hafi fagnað ódæðisverkum Breivik í Noregi, þó að hann hafi sagst hafa verið kristin? 

Hver man ekki eftir því að hafa lesið um fögnuð ýmissa þeirra söfnuða sem aðhyllast Islam kjölfar voðaverka sem framin hafa verið í nafni Islam.

Það er óþarfi að leita lengra en ódæðisverksins í Nice nú fyrir fáum dögum.

Það líður ekki á löngu áður en "hið Íslamska ríki" lýsir ábyrgðinni á hendur sér.

Nú vitum við ekkert hvort að hið "Íslamska ríki" standi raunverulegu að baki árásinni eður ei.  Um slíkt er erfitt að dæma.

En hver getur dæmt um að að hið "Íslamska ríki" sé hið rétta "Islam" eður ei?

Það er ekker nýtt að trúarbrögð leiti fylgjenda á meðal þeirra sem eru í fangelsi eða "eigi erfitt".

Það er heldur ekkert nýtt að þeir séu jafnvel meira ákafir en þeir sem "snéru þeim". "Nobody is more relegious, than the newly converted".!

En hvernig eig að bregðast við "einmana úlfum", á meðal "glæpa Islam" er nokkuð sem sem líklega erfitt að finna skynsamlegt andsvar við.

 

 

Drakk og sást aldrei í moskunni

Athugasemdir

[Hörður Þormar (IP-tala skráð) 16.7.2016 kl. 21:48]

Hamed Abdel-Samad er egypskur rithöfundur með islamskar rætur. Ég hef fengið mestallan minn fróðleik um Islam frá honum.

Hér er langt og fróðlegt viðtal sem prof. Gad Saad hefur við hann um Islam og hugmyndaheim múslima:         My Chat with Hamed Abdel-Samad (THE SAAD TRUTH_178) - Duration: 1:33:49. Gad Saad 19,409 views 

[Helgi Armannsson (IP-tala skráð) 17.7.2016 kl. 09:44]

A Brief History of Government False Flag Terrorism  

https://www.youtube.com/watch?v=LEMulb2C420

[Egill Vondi (IP-tala skráð) 17.7.2016 kl. 16:36]

Hér er grein sem mætti glugga í:

http://www.crisismagazine.com/2015/the-vast-majority-myth

Meðal annars var eftirfarand sem þar kom fram: 

There is a good deal of polling data to suggest that the vast majority of Muslims are not just your standard-issue vast majority. For example, Pew polls of public opinion in Pakistan and Egypt show that the vast majority (about 82 percent) favor stoning for adultery, amputation for theft, and death for apostates. So, even if a majority in these countries are not personally inclined to violence, they have no problem with the violent application of sharia law.

Það má einnig benda á svipaðar kannanir sem sýna útbreiddan stuðnig við hryðjuverkamenn meðal Múslima. Þó það hafi minnkað lítið eitt, þá er prósentu stuðningur enn tveggja stafa tala víðast hvar:

http://www.clarionproject.org/analysis/new-poll-muslim-countries-finds-large-support-terrorists

http://www.pewglobal.org/2006/05/23/where-terrorism-finds-support-in-the-muslim-world/

Loks má nefna bók fræðimannsins Samir Khalil, 111 spurningar um Islam, þar sem hann fer í kjölinn á túlkunum á Kóraninum, og útskýrir hvers vegna "öfgafullar" túlkannir eru alls ekki rökfræðilega ógildar, og eru náttúruleg afleiðing á innihaldi Kóransins og viðteknum reglum við lestur þeirrar bókar. Í grófum dráttum er það reglan um að eldri vers séu afnumin af yngri versum þegar þversagnir myndast (t.a.m. þegar það virðist sem eitt vers segir að semja um frið við aðra trúarhópa og annað vers segir að heyja stríð gegn þeim). Yngri versin eru frá svokölluðu Medina tímabili í ævi Múhameðs, eftir að hann hafði verið hrakinn frá Mekku og fór að beita ofbeldi til að ná ætlunarverkum sínum:

https://www.amazon.com/111-Questions-Islam-Samir-Khalil/dp/1586171550?ie=UTF8&*Version*=1&*entries*=0

[G. Tómas Gunnarsson, 19.7.2016 kl. 18:54]

Bestu þakkir fyrir innleggin allir saman og hlekkina, mun líklega reyna að skoða þá nánar síðar, þó ég hafi ekki tíma til þess nú.

En það er ekkert sem bendir til þess að vandamálið sé að hverfa, eða minnka.

Lang líklegast er að við megum eiga von á áframhaldandi hryðjuverkum á komandi vikum, mánuðum og árum.

En það er engin ein skilgreining á trúarbrögðum, Islam eða öðrum, enda þau í stöðugri þróun eins og flest önnur mannana verk.

Í sjálfu sér getur hver og einn sett fram sína eigin útgáfu af trúarbrögðum, og það er aðeins "sannfæringarkrafturinn" sem ræður um hvort þeirri "útgáfu" vex fiskur um hrygg eður ei.

Og það er, að mínu mati, í raun enginn þess umkominn að segja að sú "útgáfa" sé röng.