Farsakennd pólítísk réttarhöld í Vestur Evrópu?

Það er vægast sagt undarleg stemning í Spænskum stjórnmálum þessi dægrin.  Umfangsmikil pólítísk réttarhöld standa yfir í landinu.

Þá réttkjörnum fulltrúum í Katalóníu er gefið að sök að hafa staðið fyrir uppreisn gegn Spænska ríkinu og krafist er áratuga fangelsisdóma yfir þeim.

Á meðal þeirra sem sitja á sakamannabekk er fyrrverandi forseti Katalónska þingsins.

Og megnið af "stjórnmálaelítu" Everópusambandsins horfir á, en lætur ekkert í sér heyra, samþykkir með þögninni farsakennd póítísk réttarhöld í einu af stærstu ríkjum "Sambandsins".

Sökin að berjast fyrir sjálfstæði þjóðar sinnar.

Í þessu sambandi er fróðlegt að bera saman viðbrögð í Bretlandi og á Spáni.

Hvernig sjálfstæðiskröfur eru meðhöndlaðar.

Hvernig lýðræði getur virkað og hvernig reynt er að bregða fæti fyrir það.

Frá Íslenskum stjórnmálamönnum heyrist lítið.

Og æði margar af Íslenskum stjórnmálahreyfingum eru auðvitað of uppteknar við að mótmæla komu Pompeo, til að taka eftir pólítískum réttarhöldum í V-Evrópu.

Það má líklega gera sér vonir um fleiri atkvæði með því að vera á móti Trump, en Spáni.

 

 

 

 

 

 

Sanchez boðar til þingkosninga

Menningarþáttur á föstudegi - Klassísk endurvinnsla og Hrossakjötsdiskó

Líklega hefur danstónlist aldrei spannað víðara svið en akkúrat í dag og sér ekki fyrir endan á þeirri þróun.

Danstónlist verður æ "harðari" en jafnframt hefur á undanförnum árum fátt verið eftirtektarverðar heldur en glæsileg endurkoma diskósins.

Það má líklega segja að ásýnd þess hafi breyst, það má þekka "house" áhrif í diskóinu, en "kjarninn" er beint frá 8. áratugnum.

Bæði er fullt af nýjum diskólögum sem koma alls staðar að, og svo er gríðarlega mikið af "endurunni" klassík.

Gott dæmi um hið fyrrnefnda er lag Horse Meat Disco (Breskir plötusnúðar), Let´s Go Dancing Tonight. Splunkunýtt lag, en samt sem áður hljómar eins og klassíkst discó.

Um hið síðarnefnda er svo lag PEZNT (þeir koma frá Króatíu ef ég man rétt), Son Of A Gun.  Mjög "housebasað" lag, en  í raun aðeins "endurvinnsla" á lagi First Choice Double Cross, frá 1979, og varla hægt að hugsa sér öllu klassískara diskolag.