Það er gott að útvista menguninni og enn betra ef það kemur Rússum til góða, eða hvað?

Það eru mörg ríki að setja sér háleit markmið í umhverfismálum. Það hefur Evrópusambandið einnig gert og sett aðildarríkjum stíf markmið og sett há gjöld á mengun.

En þá verður allt í einu hagkvæmara að framleiða raforkuna utan "Sambandsins" en innan og flytja hana síðan inn.

Þar koma Rússar auðvitað til skjalanna, þeir selja í vaxandi mæli raforku til landa "Sambandsins", Eystrasaltslandanna og Finnlands.

Rússar seldu Eystrasaltslöndunum u.þ.b. 3 terawattstundir á ári frá 2013 til 2017. Árið 2018 jókst magnið í 5.5 terawattstundir og 2019 var magnið 7.8 terawattstundir.

Á sama tíma á raforka sem er framleidd í þessum löndum undir högg að sækja vegna kolefnisskatta.

En "kolefnisbókhaldið" í "Sambandinu" sýnir auðvitað jákvæðari hlið, mengunin verður Rússlands megin og "Sambandið" getur klappað sjálfu sér á bakið.

Sama dæmið verður svo enn stærra þegar hækkandi orkuverð hrekur margan iðnað til landa sem eru ekki jafn skattaglöð á mengunina.

En síðan þarf einnig að hafa í huga að með þessu eykst enn hlutdeild Rússa í orkuneyslu "Sambandsins" og gerir það enn háðari þeim.