"Sambandssinnar" geta sætt sig við allt nema slit á aðildarferlinu - Þess vegna koma þeir með fullyrðingar sem ekki er hægt að sannreyna fyrr en eftir komandi kosningar

Fyrir síðustu alþingiskosningar, fullyrtu margir "Sambandssinnar" að aðildarviðræður við "Sambandið" myndu taka um eða undir 2. árum.

Það væri ekkert mál að semja við "Sambandið".  Íslendingar gætu sem hæglegast "kíkrt í pakkann" og svo greitt atkvæð um hvort þeir vildu ganga í "Sambandið", annaðhvort árið 2011 eða 2012.

Nú, árið 2013, gera sér líklega allir grein fyrir því að þeir höfðu rangt fyrir sér.  Báru á borð fyrir Íslendinga, rangfærslur, skreytni, ef ekki hreina lygi.

En "Sambandssinnar" láta það auðvitað ekki aftra sér frá því að bera á borð fyrir Íslendingar "nýjar staðreyndir", nýjar fullyrðingar og nýjar rangfærslur.

Enda ekki hægt að sannreyna hinar nýju fullyrðingar, fyrr en eftir meira en ár.

Eða það sem mikilvægara er, það er ekki hægt að sannreyna fullyrðingar þeirra fyrr en eftir komandi kosningar.

Þess vegna má lesa nú í fréttum að hægt sé að opna alla kaflana sem út af standa fyrir áramót. 

Auðvitað má segja að það sé hægt.  Það var í sjálfu sér hægt fyrir komandi kosningar ef það hefði verið vilji til þess.  Hvað hefði átt að koma í veg fyrir það?

En auðvitað hentaði það ekki ríkisstjórn Íslendinga, eða "Sambandinu" að samningsafstaða kæmi fram fyrir kosningar, hvað þá niðurstaða.

Það eina sem "Sambandssinnar" óttast eru viðræðuslit.

Þess vegna er það nú í fréttum að opna megi alla kafla fyir áramót.  Áður hafði komið fram að árið 2015, gætu viðræðurnar verið "komnar vel á veg".

Allt nema viðræðuslit.  Taktík "Sambandssinna" er að draga viðræðurnar á langinn eins og mögulegt er.  Þeir vonast eftir að tíminn og áróður aðila eins og "Evrópu(sambands)stofu vinni með þeim.

Á meðan skoðanakannir sýna yfirgnæfandi meirihluta Íslendinga andsnúna "Sambandsaðild" vilja þeir ekki klára aðlögunarferlið.

Auðvitað eiga Íslenskir kjósendur ekki að láta bjóða sér upp á þennan blekkingarleik, þeir þurfa ekki að láta bjóða sér málflutning "Sambandssinna".

Þeir geta sagt nei við honum í komandi kosningum. 

 

Athugasemdir

[Kristján G. Arngrímsson, 18.4.2013 kl. 13:51]

Mig minnir að ég hafi einhverstaðar séð könnun sem sýndi að meirihluti landsmanna vilji klára viðræður og fá að taka afstöðu til samningsins. Er það ekki líka forsjárhyggja að vilja stoppa viðræðurnar? Sérstaklega ef meirihluti landsmanna vill klára þær?

[G. Tómas Gunnarsson, 18.4.2013 kl. 16:23]

Já og nei.  Vissulega getur Alþingi slitið viðræðum með nákvæmlega sama lýðræðislega umboðinu og það ákvað að hefja þær.

Á því er engin munur.

Skoðanakannanir skipta í raun engu máli þegar mál eru ákveðin.  Það má til dæmis minna á skoðanakannanir sem sýna ætíð að meirihluti Íslenskra kjósenda er á móti því að greidd séu listamannalaun.

Svo má auðvitað endalaust deila um hvernig spurningar eru orðaðir í könnunum o.s.frv.

Það má t.d. rökstyðja það að engin þjóð ætti að sækja um inngöngu í "Sambandið", nema að vilja ganga þar inn.  Eins og "Sambandið" segir sjálft, þá er villandi að tala um samningaviðræður.

Því væri ef til vill best að halda þjóðaratkvæðagreiðlu, spyrja:  Vilt þú að Ísland gangi í Evrópusambandið?   Svarmöguleikar:  Já     Nei.

Ef svarið er já, heldur aðlögunaferlið áfram.

[Kristján G. Arngrímsson, 18.4.2013 kl. 21:05]

Ojæja, ég hef grun um að skoðanakannanir "skipti í raun engu máli" ef niðurstöður þeirra henta ekki málstaðnum, annars eru þær meginatriði og tjá þjóðarvilja sem ekki má ganga gegn og svo framvegis og svo framvegis. En bara svona til að halda þessu til haga:

 http://www.visir.is/flestir-vilja-klara-adildarvidraedurnar/article/2013130419035

[G. Tómas Gunnarsson, 19.4.2013 kl. 04:23]

Nei, Kristján ég er ekki að segja að skoðanir fólks eða skoðankannair skipti engu máli.

En það þarf ekki og er ekki tekið tillit til þeirra þegar málin eru ákveðin.

Það datt engum í hug að rjúka til og fella niður listamannalaun þó að skoðanakannanir sýni altaf að meirihluti vill ekki að ríkið greiði slík laun.  Það skiptir engu máli þegar þau eru ákveðin.  Það er það sem ég var að meina.

Ég var búin að sjá þessa könnun hjá Fréttablaðinu/Stöð2.

Hún í sjálfuf sér segir ekkert nýtt.  Könnun frá í janúar var með áþekka, en þó aðeins öðruvísi niðurstöðu. 

http://www.mbl.is/frettir/innlent/2013/01/18/48_5_prosent_vilja_ljuka_vidraedum_vid_esb/

Þarna eru þeir heldur í minnihluta sem vildu halda viðræðunum áfram í óbreyttu formi.   Þess vegna er ekki rökrétt að halda áfram eða hætta eingöngu út frá skoðanakönnunum.

Fráfarandi ríkisstjórn gerði þau reginmistök að halda ekki þjóðaratkvæðagreiðslu um málið, eins og lagt var til á Alþingi.  Málið var kýlt í gegn án þess að um það ríkti nein sátt, það þótti nóg að tækist að snúa upp á nógu margar hendur til að málið væri samþykkt.

Þjóðarvilji kemur aldrei fram í skoðanakönnunum.  Það er meira að segja trauðla hægt að segja að hann komi fram í kosningum.

Þjóðin er ekki 51% af þeim sem mæta á kjörstað.  Fátt fer meira í taugarnar á mér en slíkar fullyrðingar.